De comfortzone bestaat niet
Ik kom het zo vaak tegen en vrouwen spreken het uit op een toon alsof het een soort waarheid is: de comfortzone. Voor mij een ongelooflijk jeukwoord. Ik ben een beelddenker en dan zie ik automatisch een rondje om iemand heen. En dan terwijl het gesprek doorgaat ben ik nog bezig met een cirkel om iemand heen te trekken. Hoe groot vraag ik mij af en mogen daar ook bloemetjes groeien, zijn er andere mensen in dat rondje? De comfortzone… daar groeit toch immers niets?
Onlangs sprak ik op de Nationale Carrière Dagen en ook daar kwam ik het woord weer tegen. Ik zeg het maar gelijk: een comfortzone is niet echt. De comfortzone bestaat gewoon niet. Wellicht heeft het te maken met het feit dat ik pas als twintiger Nederlands leerde en dat ik heel kritisch ben op wat mensen zeggen en wat ze ermee bedoelen. Ik heb daar wellicht een soort zintuig voor. Ik hoor en zie het helemaal voor mij.
Comfortzone als belemmering
Terug naar de niet bestaande comfortzone. Het geeft vooral je wereldbeeld weer. En als ik denk aan dat woord moet ik mij bezighouden met de vraag: waar ben je als je buiten de comfortzone stapt? Is het een gevoel? Iets wat je dan ineens doet? Of als anderen tegen je zeggen dat je eruit bent?
Ik zie dat fenomeen comfortzone als een enorme belemmering. Nog iets over na te denken. Wanneer ben je er in en wanneer eruit? Kan ik erin en eruit stappen? Wil iemand het mij visueel maken? Niet doen want ik weet het heus wel maar ik vertik het om mij bezig te houden met zaken die eigenlijk nergens overgaan.
Ik doe altijd dingen die ik nooit eerder heb gedaan. Hoe ik het doe, boeit mij niet. Dat ik het doe, is voor mij van belang. Een lifestyle. Ik heb geen last van ziekelijk perfectionisme. Bovendien heb ik er ook geen last van wat zou de ander eventueel nou van mij denken zou denken, mocht het niet goed gaan. (Die denken toch altijd wat.)
Vlinders, schaamhaar en groei
Ik mis een comfortzone en dat geeft me zoveel ruimte. Ik heb weleens twee momenten gehad dat ik dacht… wat doe ik hier? Alles in mij trok mij de de andere kant op. Ik realiseerde mij dat dat momenten waren waarop een ander wel zou kunnen denken… iets met een comfortzone maar ik onderging het gewoon en het was heerlijk! Oh, nu wil je natuurijk weten wat die momenten waren natuurlijk…
Ik schreef mijn boek Smart & Savvy Leadership en werd gevraagd door een bank om te spreken. Mijn opdrachtgever had de gehele treasury departement laten invliegen vanuit Singapore en Noord-Amerika. Dat wist ik maar toen ik mijn auto had geparkeerd, kreeg ik ineens vlinders in mijn buik. Veel vlinders en ik voelde dat ik kon kiezen tussen naar huis rijden of de lift nemen naar boven. Ik genoot van de vlinders maar zei meteen tegen mijn assistente dat ik ze mee zou nemen en mijn ding zou gaan doen. En dat lukte!
De tweede keer was toen ik voor een fotoshoot naar Amsterdam reed voor een artikel in Linda. Ik zou worden gefotografeerd in bikini voor een reportage over schaamhaar. Zo’n lange rit naar Amsterdam heb ik nog nooit meegemaakt. Hoe dichterbij ik kwam, des te vaker ik de afslag wilde nemen naar Apeldoorn… terug naar de zaak graag! Maar ik deed het niet. Ik ging, had een geweldige fotoshoot en ik deed er zo mijn voordeel mee. Groeimomenten die vast en zeker iets te maken hebben met die niet bestaande comfortzone.
Vergeet de comfortzone, pak jouw podium!
Wat ik wel ontdekt heb, is dat het een keuze is of het voor je bestaat of niet. Het is een mindset en kwestie van kiezen en ik kies ervoor om alleen voor de verwondering te leven. Lekker genieten van wat er op mij afkomt en er doorheen te gaan. Gewoon alsof het helemaal bij het leven hoort. Eigenlijk geldt het voor zoveel meer van dit soort woorden. Woorden die kracht hebben en vaak bepalen wat je wel of niet doet. Oneliners, clichés, quotes van bekenden… you name it.
Zo ken ik mezelf ook weer. Zo ben ik eigen, authentiek en echt. Zo blijf ik dichtbij mezelf en verlogen mezelf niet. Door dat ik een comfortzone ontbeer, schrijf ik boeken, pak ik podia in het buitenland om te spreken en deel ik mijn leven.
Durf jij nu ook uit de cirkel van de (niet bestaande) comfortzone te stappen om te kijken wat er gebeurt? Of wellicht beter gezegd… wat er niet gebeurt aan ‘enge’ en onvoorziene dingen en wat er wel gebeurt aan nieuwe ontdekkingen en groei?
Ik daag je uit… neem de stap; spreek, schrijf en pak je podium. De comfortzone is een mooi bedachte gouden kooi die je stilhoudt en je niet brengt naar waar je wilt gaan. Vleugels uitslaan met jouw talenten, vaardigheden en prachtige ideeën? We wachten op jou.