Mevrouw Ploumen, ik zeg NEE tegen She Decides

Goed bezig mannen en vrouwen in Afrika; leef je maar lekker uit. Wij in Nederland betalen wel voor jullie abortussen. Wij in het ‘alwetende’ westen moedigen jullie graag aan soa’s op te lopen en een paar kinderen te vermoorden… dat geeft allemaal niet. Maar als iemand een olifant dood, staan wij hier op ons achterste poten. Gelukkig hebben we nu She Decides, wij weten hier precies hoe het écht moet.

 

Wij gaan weer geld geven omdat ‘ze’ de gezinsplanning in arme landen niet in de hand hebben. Wij gaan hun gezinsplanning wel even runnen. In een artikel las ik dat She Decides zich vooral richt op ‘vooral vrouwen in Afrika’.

 

‘Die vrouwen’

Mij steekt het dat ‘die vrouwen in Afrika’ zelf maar weinig tot niets in dit geheel hebben te beslissen. Ontbreken van basale kennis en culturele achtergronden liggen hieraan vaak ten grondslag. Behalve dat de seksuele moraal in die landen anders is – seks is vaak een ruilmiddel ‘we regelen het wel’ – speelt ook het feit dat jonge vrouwen regelmatig slachtoffer zijn van misbruik en verkrachting, vaak door familieleden en bekenden (ik heb het zelf aan den lijve ondervonden). Iets dat snel verdwijnt in de culturele doofpot. Slachtofferhulp en geestelijke bijstand nul. Maar Nederland heeft een idee. Geld.

 

Cultureel dingetje

Dit geld is een druppel op een gloeiende plaat. Leuk om het zoveelste schuldgevoel af te kopen maar het zet geen zoden aan de dijk. Symptoombestrijding. Echte betrokkenheid gaat wel iets verder dan een nieuwe abortuskliniek op de heuvel. In mijn schooltijd in Zuid-Afrika zaten meisjes in mijn klas op de basisschool die zwanger waren. Zij wisten niet dat verkracht worden door je oom niet okay was maar niemand sprak erover. Cultureel dingetje. En om haar abortus te betalen moet ik nu geld geven.

 

Empower haar

Ik sta voor empowerment. Pak het probleem bij de wortel aan. Investeer veel meer in leerkrachten en voorlichting. Begin op basisscholen. Leer meisjes dat het absoluut niet okay is met meerdere mannen per dag seks te hebben. Leer meisjes dat ze nee mogen én moeten zeggen.

 

Empower haar. Maak haar ervan bewust.

Leer de getrouwde vrouw dat zij voorbehoedsmiddelen mag gebruiken als haar man dronken thuis komt en dat zij mag weigeren met hem te vrijen. Maak haar ervan bewust dat hij niet met meerdere vrouwen het bed moet delen. Ook overheden zouden om die redenen achter deze empowerment moeten staan. Waar blijven zij? Hebben zíj ook geen hulp nodig?

 

Benauwde visie

Ken jij ‘de vrouwen uit Afrika’ die genoemd worden? Weet je wat het met een vrouw doet om een abortus te hebben? Het geroep van vrouwen en feministes in Nederland over empowerment en gelijke rechten lijkt niet verder te klinken dat onze landsgrenzen. Daarbuiten lijkt – en is – het een compleet andere wereld. Overigens, wat zou je ervan vinden als de Chinezen in Nederland abortusklinieken zouden neerzetten omdat wij alles rondom abortus niet volgens hun overtuiging en visie deden?

Maar goed, maakt niet uit. We geven een zak geld en kloppen onszelf op de schouder. Het geld loopt vervolgens verder via uiteraard weer een kostbare, arbeidsintensieve en haar eigen bestaansrecht scheppende NGO.

 

Zij & hij

Leer de vrouw op grassroots level wat haar mogelijkheden en rechten zijn; laat haar niet langer de slaaf van onwetendheid zijn. Zij heeft het recht om te weten dat haar lichaam heilig is – dat geldt voor iedere vrouw – en dat getrouwd of ongetrouwd, niemand ongewenst aan je mag zitten.

 

Enig idee wat dit betekent voor toekomstige generaties?

Ook voor mannen geldt dat ze op jonge leeftijd op school moeten leren hoe ze respectvol met kinderen, meisjes en vrouwen omgaan. In plaats van dat ze niet over seks willen praten maar wel met geld strooien met als doel seks. Enig idee wat dit betekent voor toekomstige generaties?

Ik weet dat het leven in die landen vaak ‘living in the fast lane’ is waar lichamelijke en geestelijke armoede en een leef nu-overtuiging een spannend samenspel aangaan. Laten we daarom niet te snel oordelen vanuit een soort superieure Europese stoel dat we weten hoe het daar aan toe gaat. En denken dat geld voor abortus het ei van Columbus is.

 

Wanneer?

Hoe lang duurt het nog totdat wij oprecht zegen: ‘Mensen, wanneer nemen jullie nu eens verantwoordelijkheid voor jullie daden?’ She Decides stelt ‘Afrikanen’ in staat heen en weer naar de abortuskliniek te reizen voor meerdere abortussen. Maar er verandert niets. (Nog afgezien dat ze ‘ons’ niet echt serieus nemen.) Wat maakt het hun uit van wie het geld komt; in hun belevingswereld is er niets veranderd. Dank je wel She Decides dat we ‘ons zorgeloze’ wereldje dat ons totaal niets brengt, kunnen voortzetten.